این نماز چهار رکعت است (به دو سلام) در هر رکعت سوره «حمد» پنجاه مرتبه و سوره «توحید» نیز پنجاه مرتبه خوانده مى شود، همچنین در رکوع - پس از ذکر رکوع - سوره هاى حمد و توحید، هر کدام ده مرتبه و پس از سربرداشتن از رکوع نیز هر کدام را ده مرتبه و در سجده اوّل و میان دو سجده - هنگامى که نشسته اى - و در سجده دوم نیز هر یک از حمد و توحید را ده مرتبه مى خوانى، و پس از پایان چهار رکعت نماز; این دعا را مى خوانى:
«سیّد بن طاووس» در «جمال الاسبوع» نمازى براى آن حضرت(علیه السلام) نقل کرده است که چهار رکعت است (هر دو رکعت با یک سلام) و به همان کیفیّت نماز امیرالمؤمنین(علیه السلام) مى باشد و در روز جمعه خوانده مى شود.
نماز دیگرى از آن حضرت نیز نقل کرده که در روز جمعه خوانده مى شود و آن هم چهار رکعت است که در هر رکعت یک مرتبه «حمد» و بیستوپنج مرتبه سوره «توحید» رابخواند و پس از آن این دعا را بخواند:
اَللّهُمَّ اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلَیْکَ بِجُودِکَ وَکَرَمِکَ، وَاَتَقرَّبُ اِلَیْکَ بِمُحَمَّد عَبْدِکَ
خدایا من تقرّب جویم به درگاهت بوسیله بخشش و کرمت و تقرّب جویم بدرگاهت بوسیله محمّد بنده
وَرَسُولِکَ، وَاَتَقَرَّبُ اِلَیْکَ بِمَلائِکَتِکَ الْمُقَرَّبینَ، وَ اَنْبِیآئِکَ وَ رُسُلِکَ، اَنْ
و فرستاده ات و تقرب جویم به درگاهت بوسیله فرشتگان مقرّب و پیمبران و رسولانت که
تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد عَبْدِکَ وَرَسُولِکَ، وَ عَلى آلِ مُحَمَّد، وَ اَنْ تُقیلَنى
درود فرستى بر محمّد بنده و فرستاده ات و بر خاندان محمّد و این که از لغزشم
عَثْرَتى، وَ تَسْتُرَ عَلَىَّ ذُنُوبى وَ تَغْفِرَها لى، وَتَقْضِىَ لى حَوآئِجى، وَ لا
درگذرى و گناهانم را بپوشانى و آنها را بیامرزى و حاجتهایم را برآورى و به کار زشتى
تُعَذِّبْنى بِقَبیح کانَ مِنّى، فَاِنَّ عَفْوَکَ وَ جُودَکَ یَسَعُنى، اِنَّکَ عَلى کُلِّ
که از من سر زده عذابم نکنى زیرا که گذشت و بخشش تو چنان هست که مرا فرا گیرد و همانا تو بر هر
شَىْء قَدیرٌ.(1)
کارى توانایى.
1. جمال الاسبوع، صفحه 270 و بحارالانوار، جلد 88، صفحه 185، حدیث 11.
در روایتى آمده است، حضرت زهرا(علیها السلام) دو رکعت نماز مى خواند که جبرئیل به وى آموخته بود.کیفیّت این نماز بدین گونه است که در رکعت اوّل بعد از حمد، صد مرتبه سوره «انّاانزلناه» و در رکعت دوم بعد از حمد، صد مرتبه سوره «توحید» مى خواند و پس از سلام این دعا رامى خواند:
سُبحانَ ذِى الْعِزِّ الشّامِخِ الْمُنیفِ، سُبْحانَ ذِى الْجَلالِ الْباذِخِ الْعَظیمِ،
منزه است (خداى) صاحب عزت بسیار بلند و مرتفع منزه است (خداى) صاحب جلال والاى بزرگ،
سُبحانَ ذِى الْمُلْکِ الْفاخِرِ الْقَدیمِ، سُبحانَ مَنْ لَبِسَ الْبَهْجَةَ وَ الْجَمالَ،
منزه است (خداى) صاحب فرمانروایى فاخر قدیم منزه است کسى که در بردارد خرّمى و زیبایى را
سُبحانَ مَنْ تَرَدّى بِالنُّورِ وَالْوَقارِ، سُبحانَ مَنْ یَرى اَثَرَ النَّمْلِ فِى الصَّفا،
منزه است آن که به رداى نور و وقار خود را آراسته منزه است آن که جاى پاى مور را در روى سنگ صاف ببیند
سُبحانَ مَنْ یَرى وَقْعَ الطَّیْرِ فِى الْهَواءِ، سُبحانَ مَنْ هُوَ هکَذ الا هکَذا غَیْرُهُ.(1)
منزه است آن که گذرگاه پرنده را در هوا ببیند منزه است آن که او این چنین است و دیگرى چنین نیست.
در روایت دیگرى آمده است که بعد از این نماز، تسبیح مشهور حضرت زهرا(علیها السلام) را که پس از هر نمازى مستحب است، بگوید و بعد از آن صد مرتبه صلوات بفرستد.(2)
1. همان مدرک، صفحه 180، حدیث 7.
2. همان مدرک، صفحه 181، حدیث 8.
بیتوته
(انسان با خواندن آن از گناهان مانند روزی که از مادر متولد شده است پاک می‌شود). از حضرت‌صادق(ع) روایت کرده‌اند که فرمود:
هر کس از شما چهاررکعت نماز امیرالمؤمنین(ع) را بجا آورد از گناهان بیرون آید مانند روزی که از مادر متّولد شده باشد و حاجتهای او برآورده شود .
و آن نماز چهاررکعتی است که به صورت دورکعت دورکعت خوانده می‌شود به این ترتیب که در هر رکعت بعد از حمد پنجاه‌مرتبه سوره قل‌هواللّه‌احد را بخواند که جمعاً در چهاررکعت دویست مرتبه می‌شود و خواندن این چهاررکعت نماز در شب و روز جمعه وارد شده و اگر بعد از نماز بگوید:
اَللِّهُمَ صَلِّ عَلَی النِّبِیِّ وَ لِلِه وارد شده که گناهان گذشته و آینده او آمرزیده شود و چنان باشد که دوازده مرتبه قرآن را ختم کرده باشد و حق‌تعالی گرسنگی و تشنگی قیامت را از او دفع کند.
منبع:گنجهای معنوی
بیتوته
با فضیلت ترین وقت خواندن نماز جعفر (طیار) روز جمعه هنگام بالا آمدن آفتاب است. می توان آن را از نافله های شب یا روز حساب کرد که هم برای او از نوافلش حساب شود و هم نماز جعفر (طیار)، کما این که در روایت آمده است پس با نماز جعفر نافله نماز مغرب را مثلا نیت می کند.
اگه تا حالا نماز نخوندی یا نمازاتو بی حس و حال و شُل و ول میخونی داستانهای زیر رو بخون:
1- اهتمام على علیه السّلام به نمازاول وقت
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ
هنگامى که على علیه السّلام در جنگ صفّین سرگرم نبرد بود، در میان هر دو صف کارزار، مراقب حرکت و وضعیّت خورشید بود (تا ببیند چه وقت به وسط آاسمان مى رسد تا نماز ظهر را بخواند).
ابن عبّاس عرض کرد: ((یا امیرالمؤ منین
نویسنده : رحیمی، مهری
نام نشریه : بیّنات
شماره نشریه: 59
شماره صفحه: 23-42
تاریخ انتشار: 1387-09-28
کد مقاله: 87653
دریافت فایل pdf
چکیده :
پژوهشی است درباره نقش نماز در قرآن و سیره معصومین (ع).
نویسنده، ابتدا نقش نماز در سازندگی فرد و جامعه از دیدگاه قرآن را مورد بررسی قرار می‌دهد و با بررسی چند آیه از قرآن در مورد نماز، آن را فریضه‌ای مهم در راه رسیدن به خدا و پیروزی بر مشکلات بیان می‌نماید.
وی در ادامه نقش نماز در سازندگی را در احادیث معصومین (ع) پیگیری می‌کند و روایات زیادی را در اهمیت و جایگاه نماز مورد بررسی قرار می‌دهد.
منبع: پایگاه مرکز فرهنگ و معارف قرآن
