امام رضا علیه السلام و فلسفه‌ی نماز عید فطر
نماز
عید فطر،با معنویت خاصی که دارد،دلها را متوجه خدامی کند،حالت توبه و
استغفار در دلها ایجاد می سازد و مستحب است که انسان،پیش از نماز عید،غسل
کند،دعاهای خاصی را بخواند،و درفضای باز و در زیر آسمان به نماز بایستد.
امام رضا(ع)می فرماید :
«
انما جعل یوم الفطر العید،لیکون للمسلمین مجتمعایجتمعون فیه و یبرزون لله
عز و جل فیمجدونه علی ما من علیهم، فیکون یوم عید و یوم اجتماع و یوم زکوة و
یوم رغبة و یوم تضرع » [1] خداوند،روز فطر را بدین سبب «عید»قرار
داد، تامسلمانان،مجمعی داشته باشند که در آنروز،جمع شوند و دربرابر
خداوند،بخاطر منت ها و نعمت هایش،به تمجیدو تعظیم بپردازند،پس آنروز،روز
عید و تجمع و زکات ورغبت و نیایش است .
در این حدیث شریف،فلسفه این نماز و عید را در محورهای زیر،بیان کرده است :
1- اجتماع و گردهمایی
2- زکات و رسیدگی به فقرا
3- رغبت و گرایش به خدا
4- تضرع و نالیدن به درگاه پروردگار
و
اینها، هم ناظر به بعد معنوی و عرفانی این نماز و مراسم عبادی است،هم توجه
به آثار اجتماعی و فوائدی دارد که به مردم می رسد و مردم با پرداخت «زکات
فطره »،بینوایان مستمند را به نوایی می رسانند و به یک لحاظ، از نظر تامین
معاش محرومان،عید فطر،:«عید فقرا»محسوب می شود [2] .
پی نوشت ها
[1] وسائل،ج 5 ص 141،من لا یحضر،ج 1 ص 522 .
[2] پرتوی از اسرار نماز ، قرائتی، محسن.
