نماز در آیین زرتشتی (1)
یکی از بخش های بسیار مهم ادیان الهی، مناسک و عبادیات است که شامل
یک سلسله اعمال مقدس است که پیروان آنها، از طریق آن به پرستش خداوند می
پردازند. پرستش خداوند شیوه های گوناگونی از قبیل حج، نماز، قربانی، نذر
و... دارد که بارزترین و عالی ترین آنها نماز است که با آداب و تشریفات
خاصی اقامه می شود.آنچه از تحقیق و بررسی در ادیان، خاصه ادیان الهی، بر می
آید این است که هر دینی از سه بخش اصلی "اعتقادات"، "اخلاقیات" و
"عبادیات" تشکیل شده است. بخش اعتقادات هر دینی به یک سلسله نگاه ها،
نظرگاه ها و تعالیم ناظر به خدا، جهان طبیعت و انسان اختصاص دارد. بخش
اخلاقیات آن در بردارنده توصیه هایی متناسب با آموزه های آن، برای هر چه
بهتر شدن روابط چهارگانه انسان با خود، با خدا، با طبیعت و با انسان های
دیگر است؛ و بخش عبادیات آن مشتمل بر یک سلسله اعمال مقدس است که جنبه
نمادین دارند و شخص دیندار، دانسته یا نادانسته، به ورای آنها توجه می کند و
بینش ها و احساسات درونی و واقعیت های نهفته در آن دین را آشکار می سازد.
از میان این اعمال مقدس، نماز ـ صرفنظر از تفاوت های صوری و محتوایی آن در
ادیان ـ از چنان اهمیت و جایگاه ویژه ای برخوردار است که می توان از آن به
عنوان عالی ترین و بارزترین جلوه پرستش خدا در ادیان یاد کرد.
